หน้าส่วนตัว
๏ พราวลมพัดลมพราวจนหนาวสั่น
คืนค่ำอันค่ำคืนดาวดื่นใส
วาววับวิบวับวาวสกาวใจ
อาบเอิบไล้เอิบอาบซาบซึ้งทรวง
๏ กล้าแสงโชนแสงกล้าพร่าพรายพร่าง
สุกส่องช่างส่องสุกลุกโชติช่วง
สานสอดแซมสอดสานแสนล้านดวง
เห่กล่อมห้วงกล่อมเห่ทะเลดาว
๏ ใจที่ล้าที่ใจได้แช่มชื่น
ค่ำคราคืนคราค่ำร่ำลมหนาว
เอื้ออุ่นไออุ่นเอื้อเรื่อแสงพราว
คลายขวัญร้าวขวัญคลายหายทุกข์ทน
๏ หวังสักวันสักหวังในครั้งหนึ่ง
ดวงดาวถึงดาวดวงริ้วร่วงหล่น
ในกุมมือกุมในใจของตน
ให้หนึ่งฅนหนึ่งให้ได้ชิดเชย
๏ แต่ได้เอื้อมได้แต่แค่คว้าไขว่
1757
13
0
