มองแสงจันทร์วันเพ็ญเด่นกลางฟ้า สว่างจ้าพราวพร่างกลางฟ้าใส สาดแสงส่องทั่วท้องนภาลัย หากชิดใกล้ใช่แสงแห่งแรงตน ค่ำคืนใดเดือนลับจันทร์อับแสง หิ่งห้อยแรงส่องสว่างกลางเวหน สาดแสงส่องทั่วพฤกษ์ไพรในสกล สว่างล้นดุจแสงจันทร์คืนวันเพ็ญ ปรัชญาสอนกลอนแสดงแฝงแนวคิด ใครลิขิตจงตรองมองให้เห็น คุณค่าคนสูงล้ำไม่ลำเค็ญ ใช่ต้องเป็นดาริกาอ่าอำไพ แม้เป็นเพียงหิ่งห้อยที่น้อยแสง ด้อยด้วยแรงส่องสว่างกลางฟ้าใส คราใดมืดหมองมัวทั่วถิ่นไพร หิ่งห้อยไซร้สว่างจ้าท้าดวงดาว.......ฯ
1274
16
0
หน้าส่วนตัว
