winterstar
ณ มุมห้องที่อับชื้นและมืดมิด
หนึ่งชีวิตที่สับสน และสิ้นหวัง
ไร้เงินตรา ไร้สมองแรงพลัง
ทุกสิ่งพลั้งผิดทางที่ก้าวไป
เพียงวัดค่าความเป็นคนด้วยเงินตรา
หลงมายา รูปทรัพย์สวย ด้วยหลงใหล
มิรู้เลยถึงผลเสียมากเพียงใด
ที่เผลอใจ เพราะเพียงคำว่า อยากมี
ทั้งเงินทองของใช้จับจ่ายซื้อ
หญิงมิถือ สิ้นอายขายศักดิ์ศรี
แลกเนื้อหนัง ด้วยเงินตราสิ้นราคี
สิ้นความดีเพียงเพราะง่ายมิไตร่ตรอง
อันเนื้อหนังมังสา ถึงเวลาก็เสื่อมถอย
เงินเริ่มน้อยเพราะใช้สอย อย่าลำผอง
สิ้นเงินตราไร้ราคา น้ำตานอง
ลูกในท้องมิทราบความจะทำไง
ต้องเป็นแม่ใจร้ายทำลายลูก
เงื่อนที่ผูกมัดกายสิ้นดิ้นไม่ไหว
ไร้ทางออก ดั่งเทีย