ทิพย์มณฑา
หยาดน้ำตาจารึกบนใจร้าว
ก้าวทุกก้าวเดินไปในขวากหนาม
ซ่อนความเจ็บใต้รอยยิ้มที่งดงาม
ทุกโมงยามความเจ็บช้ำคอยประดัง
กลืนน้ำตาต่างข้าวใครเล่ารู้
ลมหายใจเหลืออยู่แต่สิ้นหวัง
ทุกถ้อยคำซ่อนในใจใครรับฟัง
เหมือนยืนอยู่ลำพังกลางวังวน
ทำความดีไม่เคยมีใครเห็นค่า
คนด่าว่าเป็นเหมือนหมาข้างถนน
ไม่เห็นใครเป็นแรงใจให้สักคน
เส้นทางรักก็มืดมนหมดหนทาง
วันเวลาผ่านไปไม่มีค่า
ทุกเวลาโดเดี่ยวเปลี่ยวเวิ้งว้าง
มืดมัวหม่นในดวงจิตทุกทิศทาง
โลกแสนกว้างแต่เราไม่เหลือใคร
อยากมีใหล่ใครสักคนให้ซบหน้า
อยากมีคนโอบกอดคราร้องไห้
ขอสักคนจะเคียงข้างเบิกทางใจ
ให้ผ่านพ้นความโหดร้ายของคืนวัน
1217
3
0
หน้าส่วนตัว
