(น้ำตาลหวาน)
เหงาเศร้าเราเข้าใจ
แต่เหตุใดใยไม่ชิน
ดูโหดร้ายทั้งสิ้น
ไม่ชาชินเลยสักครา
เหงาเศร้าก็เข้าใจ
เหตุใดใจจึงอ่อนล้า
อยู่กับคราบน้ำตา
นับวันเวลาล่วงเลย
เหงาเศร้าเกินเข้าใจ
ด้วยดวงใจนั้นเมินเฉย
เหตุใดไยละเลย
ทำเมินเฉยดูเย็นชา
เหงาเศร้าอยากเข้าใจ
ไม่อยากให้เกิดสักครา
เหม่อมองบนท้องฟ้า
เวิ้งว้างกว่าไขว่คว้าดาว
เหงาเศร้ายากเข้าใจ
สุดทนได้ใจเหน็บหนาว
เธอรู้ไหมเรื่องราว
คนเหงาเศร้านั้นรอคอย
เหงาเศร้าสุดเอ่ยไป
จากคนไกลใจเหงาหงอย
นับวันที่รอคอย
ใจดวงน้อยคอยเธอคืน
เหงาเศร้าเป็นหนักหนา
เธอเมินหน้าหาหญิงอื่น
ทิ้งให้ฉันกล้ำกลืน
เย้าหยอกหญิงอื่นช้ำใจ...