เดินย่ำร่ำสุราหน้าถนน เดินวกวนเวียนไปในวิหาร เดินต่อไปสุดก้าวเจอลำธาร ใต้วิหารเช่นนี้มีที่ใด โอ้ยามเย็นเห็นวิหครกท้องฟ้า ยามเมฆาเลื่อนลอยคอยเยื่อใย ยามท้องร้องกึกก้องห้องใหญ่ สายธารใดมีแต่ช้ำร่ำสุรา สุรานารีมีให้เกลื่อน เต็มทั่วเมืองแห่งนี้ที่เหว่ว้า เดินคนเดียวร้ำให้สุดอุรา ร่ำสุราหามิตรเคียงเสี่ยงชะตา หญิงที่รักหักใจไม่แน่วแน่ หญิงนั้นแท้ยากจะเข้าใจในเอกา สุดหยั่งรู้ยากเย็นเห็นคุณค่า สู้สุราที่เรามีนี่ของจริง
1164
3
0
หน้าส่วนตัว
