ยวน พระบาท
ก่อนจะบอกออกความอาการช้ำ
โอ้ระยำย่ำจิตให้คิดถึง
ความเจ็บปวดรวดระร้าวดาวดึงส์
หทัยไร้ที่พึงจึงได้ไป
อันปวดหนึ่งเจ็บจริงยิ่งในอก
ปวดสดสดปวดจนร่ำน้ำตาไหล
แพ้เพียงพิษฤทธิ์ยาหาบรรลัย
ก็หาไม่ได้ตายวายชีวัน
อันปวดสองปวดหัวจนตัวสั่น
ปวดหัวพลันนั้นหนักนักสักร้อยผัน
ก็ปันเปลี่ยนเวียนหายกลายดีครัน
ปวดนั้นนั้นยังเปลี่ยนเป็นเยี่ยงดี
อันเจ็บสามตามเจ็บเจ็บนิดนิด
ค่อยสะกิดจิตถลอกลอกไม่หนี
ไม่มีหายหาได้คลายสุดอัปรีย์
เจ็บนิดนี้ทวีเร่งเต็มกำลัง
โบราณว่า ถ้าคำนวณร่วมความรู้
ชะตาชูดูนภาก็หาขลัง
ริสู้ฤทธิ์ลิขิตฟ้า บ้าพลัง
หมดความหวังหมดเรี่ยวแรงหมดแสนยา
เจ็บแล้ว
หน้าส่วนตัว
1111
0
0
