ดอกเอ๋ย...ดอกไม้สวย กลิ่นระรวย...น่าถนอม แม้นใครเห็น...เฝ้าดมดอม ภมรตอม...ไม่คลาดคลา ดอกเอ๋ย...ดอกกุหลาบ งามซึ้งซาบ...และตรึงตรา ความหมาย...นั้นมีค่า หอมยิ่งกว่า...พฤกษาใด ดอกเอ๋ย...เจ้าดอกหญ้า ไร้ราคา....ต่ำต้อยไกล หากเพ่งพิศ...เมื่อชิดใกล้ งามซึ้งใจ...ใคร่ยลยิน แม้นเจ้า...ไม่เด่นดัง สวยสะพรั่ง...ทั้งธานินทร์ เกลื่อนไป...ทั่วทุกถิ่น ณ. แดนดิน...ในดงดอน ให้ความสุข...และสดใส แก่พฤกษ์ไพร...ในสิงขร สวยเลิศล้ำ...ทุกคำวอน