เพียงพลิ้ว
รวยระรินกลิ่นโมกชื่นค่ำคืนไหน
น้องส่งใจอิงแอบแนบกับหมอน
ทั้งสองใบให้พี่นี้หนุนนอน
พร้อมคำอ้อนให้สนิทนิทรารมณ์
รักไร้เล่ห์เสน่หาน่าถนอม
ฝากหมอนกล่อมซับกลืนความขื่นขม
ร้อยคำหวานไม่จางไปพร่างพรม
ฝากสายลมเอื้อไอฝันอันละมุน
เคลียแก้มอิ่มอย่างบรรจงก่อนส่งถึง
เขียนรักซึ้งกลางหมอนให้นอนหนุน
หนาวหรือร้อนหมอนคงเอื้อคอยเจือจุน
หอมไอกรุ่นจากแก้มแต้มแดดวง
สิ่งดีดีมีให้ไกลเสมอ
ยากพบเจอยิ่งคิดถึงยิ่งหึงหวง
หวังกลิ่นหมอนอวลอาบกำซาบทรวง
อยู่ในห้วงรักปลายฟ้าอย่าผิดแนว
ลมพัดโชยโบยโบกหอมโมกขาว
เสมือนราวนอนเคียงข้างหอมนางแก้ว
เนิ่นนานนักรักเกิดยังเพริศแพรว
มอบใจแล้วผูกสมัคร..
3693
17
0
หน้าส่วนตัว
