ศรรกรา
****ใบหน้าเธอเจอทุกทีมีรอยยิ้ม
สองแก้มพริ้มยิ้มพราวคราวสดใส
แม้สำเนียงเสียงซึ้งยังตรึงใจ
เพียงแค่เงาเห็นเท่าไหร่จำได้ดี
ณ เก้าอี้ตัวนั้นเคยนั่งข้าง
บัดนี้ร้างว่างลงตรงที่นี่
เพลงเก่าเก่าเราเคยร้องคล่องอย่างดี
แต่บัดนี้มันผันผวนมิหวนคืน
มิเคยคิดแม้ผูกพันถึงวันห่าง
ความสุขมีจำต้องจางอย่างขมขื่น
จำต้องซุกทุกข์โถมต้องยอมกลืน
ความสุขถูกตีคืนพร้อมคำลา
ทั้งที่เรายังกุมอุ้มมือไว้
มิทันไรก็จากพรากแล้วหนา
ได้แต่มองเพียงผ่านม่านน้ำตา
กับใบหน้าตราไว้ให้จดจำ
แม้เราจะจากกันในวันนี้
ทุกนาทีมีค่าน่าเก็บงำ
เมื่อมีพบจบด้วยจากใจระกำ
ขอจดจำเธอไว้ไม่ลืมเลือน
(¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราห