เปิดหน้าต่างยามรุ่งอรุณฉาย ตะวันสาดแสงพรายกระจ่างฟ้า มวลหมู่เมฆลอยล่องท้องนภา สายลมรักพัดมาสู่ห้องใจ รสสัมผัสแห่งลมชวนชมชื่น ดั่งวันคืนกลับหวนชวนครวญใคร่ ดุจเล้าโลมโหมระบัดพัดสายใย เคยพันผูกเอาไว้ให้กลับมา หลับตาพริ้มยิ้มพราวราวความฝัน ย้อนคืนวันอันหวานเคยควานหา ลิ้มรสรักเคยรื่นชื่นอุรา เจ้าสายลมพัดพามาเย้ายวน สายลมเจ้าเอย .. ครั้งเจ้าเคยพัดผ่านมาพาลหวน กลับสู่วันอันงดงามรัญจวน ลมแห่งรักพัดย้อนทวนหวนกลับคืน ..