หอมดอกลำดวน
ในวันนั้น
เป็นวันที่โลกปรากฏความสดใส
สรรพสิ่งรอบข้างต่างเปลี่ยนไป
ผืนฟ้าใหม่เข้ามาเผยท่าที
ล้วนแต่ภาพงดงามความเป็นอยู่
ยิ่งนึกดูยิ่งประจักษ์เป็นสักขี
หนึ่งชีวิตหยุดลงกลางพงพี
หนึ่งมณีสุกสว่างอยู่กลางใจ
เห็นดอกไม้เบ่งบานตระการทุ่ง
มีเคียวรุ้งบรรจบภพแจ่มใส
สายลมอุ่นพัดมาในคราใด
ก็ขับไล่หมอกหม่นให้พ้นทาง
ละอองเกสรกระจายไปทั่วถิ่น
ผีเสื้อบินเสาะหามาแนบข้าง
เหล่าต้นกล้าแตกกิ่งทิ้งใบบาง
ก่อนจะสร้างนิคมอันสมบูรณ์
หลากธาราหลั่งไหลไม่สิ้นช่วง
พฤกษาปวงเติบใหญ่ไม่สิ้นสูญ
น้ำใจของวารีที่เกื้อกูล
จะเพิ่มพูนคุณค่าให้ตราตรึง
งามที่เอ่ยภาพพจน์ท