ปราณรวี
สุดเศร้าซมระทมจิตด้วยคิดถึง
เพราะรักจึงรำพึงเพ้อละเมอหา
เธอมีฉันบ้างไหมในจินตนา
เมื่อเวลาผันผ่านเนิ่นนานไป
แม้นยามหลับยามตื่นไม่ชื่นจิต
เหมือนชีวิตบิดเบือนเลื่อนไถล
หลับก็ฝันครั้นตื่นยิ่งขื่นใจ
เธอมีใครคนใหม่แล้วหรือแก้วตา
ถึงตัวไกลแต่ใจฉันมั่นในรัก
ผูกสมัครรักแต่เธอพร่ำเพ้อหา
ไม่หลงทางร้างเลยเคยสัญญา
ปรารถนารักเดียวเกาะเกี่ยวใจ
มองดาวเดือนเกลื่อนฟ้าคราคืนค่ำ
อยากฝากคำพร่ำวอนก่อนหลับใหล
เป็นกลอนกานท์ผ่านพ้นถึงคนไกล
มอบดวงใจสนิทแนบแอบนิทรา
ยามเมื่อเธอมองดาวสกาวแจ่ม
ในคืนแรมแซมซ่อนว่อนเวหา
ดาวจะมอบความรักที่ฝากมา
บอกเธอว่าใครคนหนึ่งคิดถึงเธอ...
1370
3
0
หน้าส่วนตัว
