บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
เหินห่างห้างถางป่าพนาสณฑ์
ลับลู่ลอดตาคนด้นถางไร่
เพียงเพื่อพอยังชีพตีบตันไป
ยามยากแย่เพียรไว้ไม่คร้านเกิน
มิมีมาดบาทใหญ่ต้ดขายส่ง
เพียงเพื่อเพียรดำรงตรงขาดเขิน
เกิดก่อก็จนยากตรากเผชิญ
ด้นดุ่มเดินตามจนคนติดดิน
ตัดตรงต้นตะขบใช่ลบป่า
ทนทำที่ไร่นาใช่กล้าฝิ่น
ฟากฟ้าฟุ้งฝนเหือดหายไป่ริน
หวังไว้ว่าคงไม่สิ้นหมู่พนา
ยังอยากอยู่ปลูกยางแยกส่งขาย
ต้องตัดต้นตะขบรายรอบป้องป่า
ทำที่ทางเป็นแปลงปลูกยางพารา
ต่ำต่อแต่นั้นปลูกข้าวอย่างเก่าเคย
-----------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๗ พฤษภาคม ๒๕๔๙
ชาวนาหัดปรับหัวดอนปลายนาปลูกป่า...อ่ะนะ