นานแล้วที่ดอกไม้แห่งความสุขไม่ได้ผลิบาน ทุกวันที่ผ่านมีแต่ดอกเหงาเฝ้าเติบโต นานแล้วที่ดอกเศร้าเฝ้าร่ำร้องคร่ำครวญเยโย บางทีดอกโมโหก็เติบโตเต็มใจ วันนี้กำลังปลูกต้นใหม่ ให้ดอกความหวังของหัวใจ เริ่มลงดินและผลิใบ ตอนนี้ยังเป็นดอกตูม ที่ค่อยข้างจะสดใส และใช้กำลังสุดใจ รอใครให้มารดน้ำใจใสใสเย็นเย็น เธอเปลี่ยนดอกโศก เป็น ดอกสุข เธอเปลี่ยนดอกทุกข์ เป็นความหวังที่ต้องการเห็น เธอคนที่รอคอยด้วยใจและเธอคนเดียวที่จะเป็น เธอคนเดียวที่ฉันมองเห็น - - แม้หลับตา
846
7
0
หน้าส่วนตัว
