ทิพย์โนราห์ พันดาว
เสียงหัวใจ สั่งมา ว่าคิดถึง
ครุ่นคนึง รักเอย เคยปารถนา
เหลือเพียงถ้อย น้ำคำ ย้ำบอกลา
ยังตรึงตรา คั่งค้าง ในกลางใจ
จะหวังใด ใยเล่า ตัวเราหนอ
เพียงถักทอ ใยสวาท ยังขาดไหว
แม้ความสุข ไร้โศก ในโลกใด
ทางหัวใจ ไม่พานพบ สบสักครา
ในบางที ความหวัง พลั้งมาใกล้
กลับหลอกใจ ให้ตกบ่วง ห้วงเสน่หา
ฝากรอยซับ ซึมซาบ คราบน้ำตา
หวานวาจา นั้นเอย ไม่เคยลืม
คร้านจะเขียน บทศรี กวีศิลป์
ด้วยใจจินต์ ไม่ลืมคำ ร่ำแต่ฝืน
เหมือนคำเอย เพิ่งขาน เมื่อวานซีน
จะนั่งยืน เดินนอน เฝ้าถอนใจ
แค่บางคำ ไม่ตั้งใจ ใยเผลอคิด
ใยใจจิต ติดตรึง ซึ้งอ่อนไหว
เพียงถ้อยคำ ผ่านฝัน มาบั่นใจ
อาวรณ์ไป ไร้เขา เรายิ่งตรม