พิมพ์แก้ว
เจ็บปวดนักรักเราเขาแค่หลอก
แกล้งพูดหยอกบอกคำหวานให้หวั่นไหว
เมื่อรักแล้วฉันก็รักไม่กลับกลาย
หวังอยากได้ความรักจริงไม่ทิ้งกัน
แต่เมื่อรู้เธอมีเขาให้เศร้าหนัก
ใยคนรักซ่อนเลห์ร้ายทำลายฉัน
คิดว่าเป็นหนึ่งในใจกันและกัน
เป็นแค่ฝันหมดสิทธิ์หวงเขาทวงคืน
โอ้อกเราเมื่อรักแล้วยากจะหัก
ยากยิ่งนักจะรักใครใช่ง่ายหนา
เมื่อรักแล้วก็ไม่อยากต้องจากลา
แม้ถูกด่าว่าเหน็บเจ็บตรอมตรม
แต่นึกถึงหัวอกใครเมื่อได้รัก
คงไม่อยากถูกพรากไปให้ขื่นขม
ยิ่งคิดไปยิ่งปวดร้าวเศร้าอารมณ์
รักต้องล่มลมรักลวงบ่วงกรรมเวร
~~~~@~~~~