คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
แม้ความรักหมดทั้งใจยังไร้ค่า
แค่วาจา หรือจะรั้งประทังได้
เก็บคำเศร้าไว้กับตนจนวันตาย
แต่อย่าหมายว่าจะอ้อนวอนสักคำ
ไม่รักก็ไม่ง้อ ไม่ขอรัก
ไม่ประจักษ์ก็ไม่ว่า แค่น่าขำ
เรื่องเจ็บใจ นั้นเจ็บเล่นเป็นประจำ
ไม่เนื่องนำเก็บมาทุกข์ จุกเจ็บใจ
"เมื่อรักกันไม่ได้ก็ไม่รัก
ไม่เห็นจักเกรงการณ์สถานไหน
ไม่รักกูกูก็จักไม่รักใคร
เอ๊ะน้ำตากูไหลทำไมฤา"
ยืมวรรคทองของรุ่นครูมาสู้เศร้า
เชื่อว่าเรา ไม่ด่าวดิ้นหรือสิ้นชื่อ
ชื่อว่าชายยอมตายให้เขาลือ
ไม่ยอมยื้อยุดไว้ ถ้าไม่รัก
ต่อแต่นี้จะอยู่เดียวอย่างเปลี่ยวเปล่า
ฤดูหนาวของหัวใจได้จำหลัก
รอยจาร