๏หยดเม็ดฝนที่โปรยปรายจากฟากฟ้า ได้ชะล้างจางน้ำตาที่รินไหล ความเจ็บปวดรวดร้าวจากทรวงใน นั้นจากไปพร้อมกับฝนที่ตกพรำ ความเหงาเคล้าคลอในความคิด เริ่มเร่งฤทธิ์พิษแรงเข้าถลำ แต่หยดฝนปนความเย็นได้ช่วยทำ ให้ได้มีกำลังคลายเหงาเรา ยังคิดถึงรำพึงวันพ้นผ่าน ในวันวานมิหอมหวานมีแต่เศร้า แต่เห็นฝนตกลงมาเพียงเบาๆ ทำทุเลาเหมือนวันเก่าตกผ่านไป ฝนทุกคราได้นำพาการสั่งสอน ว่าโลกนี้เหมือนละครอย่าวอนไห้ ทั้งเศร้าเหงาเจ็บปวดรวดร้าวใจ แม้นเท่าไรมีฟ้าใหม่ยังรอเรา.....
1228
6
0
หน้าส่วนตัว
