บีบหัวใจทำสิ่งใดไร้ประโยชน์ รังแต่โทษสร้างตนล้นปัญหา ถมทุกข์ทนท้อแท้แก่เวลา คนสิ้นค่าคนนี้มีแต่ตัว หยดน้ำตาหยดสุดท้ายอาบใบหน้า เหนื่อยอ่อนล้าเหลือแต่เปลือกที่เกลือกกลั้ว ไม่มีใครช่วยแก้ไขมิให้กลัว ฟ้าสลัวมืดมนจนหนทาง โชคชะตาเสแสร้งแกล้งเจ็บแสบ โลกดูแคบคนใกล้เหมือนไกลห่าง หรือวันนี้ความสุขหายกลายเบาบาง อยากอยู่อย่างดีกว่านี้มีไหมนะ ฉันขอสู้จนตัวตายไม่หวนกลับ แผลเยินยับเยียวยารักษาสะ คำดูถูกลบไปให้ใจชะ ฉันคงจะไม่ท้อต่อชีวิต