กวีปกรณ์
สร้อยสัมพันธ์ร้อยรักด้วยภักดี
จากนาทีจวบนิรันดร์นานเพียงไหน
รู้แต่ว่ารักเธอเทียบเท่าลมหายใจ
ความคิดถึงมิเคยไกลเราจากกัน
แม้เคียงใกล้หรือไกลเกินพบหน้า
ในแววตาทุกเมื่อเธอเชื่อมั่น
เช่นคืนแรมยังรู้มีอยู่จันทร์
ฤๅครึ้มฝนเมฆกั้นตะวันมี
อาจเปียกบ้างบางครั้งฝนถั่งโถม
อีกลมโหมหนาวสั่นอกหวั่นหนี
อาจเดือดร้อนแดดเผาเร้าราวี
อีกน้ำค้างหนาวที่ฤดีดวง
นั่นเป็นเพียงอากาศที่เปลี่ยนแปลง
โลกพลิกแพลงองศาในบางช่วง
หากหนาวกาย-ร้อนใจ แต่ในทรวง-
อบอุ่นด้วยความห่วงห่มดวงใจ
รัก ไม่รัก ดอกรักจัดใส่ช่อ
นับกลีบรอคำตอบ จะมอบให้
กลีบดอกรักนั้นเล่าจะบอกใด
มาใกล้ใกล้ยินไหม รัก ไม่รัก
ตึกตึกตักเต้