บนลานโลกโบกชวนมาป่วนรัก ได้ประจักษ์ภักดิ์มั่นพลันสุขสม คู่เคียงเคล้าเศร้าร้างห่างระทม ชี้ชวนชมพรมสุขทุกทิวา บนลานใจใครหนอพะนอน้อง เป็นคนคล้องบ่วงเล่ห์สิเน่หา รัดด้วยห่วงไออุ่นหนุนนำพา ติดตรึงตราพาซึ้งคะนึงนวล บนลานกลอนอ้อนออดพรอดเช้าค่ำ แสนชื่นฉ่ำพร่ำกานท์ผลาญกำสรวล เพียงพิไลรำพันกระสันครวญ ดั่งต้องตรวนหวนคิดลิขิตคำ