ชินนที ธนธีระเมธากุล
โวยวายมันทำไมเนี่ย
ก้อเพื่อนมันเพลีย มันเหนื่อยเป็นนะ
แต่ว่ากูก้อโวยวายเป็นตุเป็นตะ
ตวาดดะไปทั่ว โดยรอบไป
สักพักพอเพื่อนเริ่มพูดกกลับมา
เลยรู้ว่ามันเองก็ทำไม่ได้
เราเองก็ผิดเอง ที่คิดว่ามันไหว
ก้อเลยพลั้งปากไปอย่างนั้น
พอเริ่มๆ พูดกับมันอีกที
แต่คราวนี้ มันก้อกลับ ทำไม่หัน
พอนานเข้าเราก็เริ่มอึดอัดมัน
เพราะตอนนั้น เราเองก็คงผิดจริง
แต่พอนึกแล้วเริ่มเสียดายเพื่อนที่มี
แต่ตอนนี้มันคงพยามวิ่ง
เพื่อที่ทำเหมือนกับว่าเราโดนทิ้ง
ก้อเลยไม่มาสุงสิงเสวนา
นั่งร้องไห้ร้องห่ม อย่างที่เคย
ก้อแกล้งทำเฉยๆ ได้นี่หว่า
แต่ว่าจะลืมเพื่อนได้มั้ย ไม่มีเวลา
ก็เลยต
หน้าส่วนตัว
909
4
0
