1.ขณะเสียงใบไม้ปลิวลมพริ้วไหว แต่หัวใจกลับสั่นไหวให้ห่วงหา คิดถึงหน้าคนที่รักใจสั่นปร่า เค้าจะรู้ไหมหนอว่าข้าห่วงใย... 2.ในบางทีความคิดที่เกลื่อนกลบ ข้าอยากลบความลำบากที่หม่นไหม้ อยากจะลบเส้นทางของความไกล ให้ใจข้าอยู่ใกล้เค้าคราเศร้าตรม... 3.แต่บางครั้งให้ไหวหวั่นอกสั่นนัก ตัวมีพักตร์มิสมควรน่าขื่นขม เกรงกลัวใจของเค้าร้าวระทม มิเหมาะสมกับคนดีที่ควรครอง... 4.คอยทำตนทำใจให้ยอมรับ นิ่งเพื่อดับใจที่ร้อนไม่หมองหม่น ขณะที่มีคนจองปองหน้ามล ต้องฝืนทนยิ้มทั้งหน้าน้ำตาคลอ...
1390
2
0
หน้าส่วนตัว
