อีกาไร้รัก
...ท้องฟ้า มืดสลัว
ดูน่ากลัว ฟ้าแลบ เป็นระยะ
เวหา พายุ มา
ฝนฟ้าฝ่า กลัว จับจิต
...ฟ้ากระหน่ำ ไม่ปราณี
ไร้ซึ้งมี กฤษฏีกา ไม่
อากาศหนาว แทบ จับใจ
พายุไล่ เมฆฝน ไรครืนๆ
...ตัวฉันขับ รถยนต์ ในความมืด
มิดสนิท เห็นทาง ไม่
ไร้ซึ้ง ความ ห่วงใย
เหมือนกับฉัน เดียวดาย ในโลกนี้
...พาหนะ บุญเจ้ากรรม
เกิดระยำ เป็นใด ไม่
ไฟลุกวาบ และดับไป
สตาร์ไม่ เครื่องกระตุก ดับสนิท
...ก้าวออกไป ในนอก รถ
หนาว จับจต ใจยะเยือก
แทบก้าวกลับ ไปไม่เครือ
ดุจคราวเยือน บัดซบ ในชีวี
...มองหาคน เข้ามาช่วย
แต่ดูเหมือนคราวซวย ของชีวิต
หาไม่ได้ ณ สิ่งใดในดวงจิต
ไม่มีแม้ซักนิด ใครซ
1596
0
0
หน้าส่วนตัว
