ณ ขอบฟ้าของราตรีที่เงียบเหงาหัวใจเต้นเพียงเบาๆก็รู้เสียงถวิลหาใครคนหนึ่งซึ่งเคยเคียงคิดถึงเพียงแค่ไหน ได้แต่คอยวิบวับไหวแสงไฟในคืนหม่นหัวใจเอยใยร้อนรนปนเศร้าสร้อยฟ้าฝั่งนี้ส่งความรักให้ล่องลอยและคิดถึงปลดล่อยไปตามกาลโอ้รักหนอ....ไกลกันถึงเพียงนี้ทุกค่ำคืนกล่อมฤดีจากฟ้าผ่านเจือด้วยรักด้วยคิดถึงอันทรมานอีกกี่กาลจึงจะพบบรรจบกัน
0
0
0
หน้าส่วนตัว
