จิตรำพัน
ในวันคืนตื่นผันพลันเวียนจิต
หลากครวญคิดผิดชื่นกลืนหม่นหมอง
ร้าวระดมตรมทรวงร่างร่วงกอง
ใจประคองครองกายหมายแรงยืน
โอ้ใจนี้เข้มแข็งแหล่งกายชีพ
แม้นมีบีบถีบหลากมากแห่งฝืน
หลายประดาพาช้ำน้ำจิตกลืน
แม้นใจขื่นฝืนสู้กู้ชีวา
ดังเข็มทิ่มจิ้มแทงแรงเพียงนิด
ดั่งสะกิดนิตย์เนื่องให้เตือนหา
ตั้งอักเสบมิหายจากกายา
ครั้งเหนื่อยล้าผ่อนไว้ให้เบาใจ
ครั้นจะลืมยื่นเข็มเข้าแทงเสียด
ครั่นกายเบียดเติมเชื้อให้อ่อนไหว
สู้ไว้หนอตัวเราตั้งฤทัย
กำแพงไซร้คงมั่นอย่าล้มพัง
บางความคิดบอกปลิดลิดปัญหา
พากายาเร้นลี้หนีสิ่งขัง
แม้ชั่วคราวราวเรื่องสิ่งประดัง
ยังได้หวังพักนิ่งคลื่นลมแรง
แต่บางจิตต