ไม้หอม
น้ำตาหลั่งมาเหมือนฟ้ารั่ว
ที่สุดแล้วที่ฉันกลัวก็มาถึง
ได้ยินใช่ไหมดาวเศร้าฟ้ารำพึง
ที่สุดแล้วโศกซึ้งเรื่องอะไร
หลั่งน้ำตาลงมาอย่างห่าฝน
ที่สุดแล้วไม่อาจทนอะไรได้
น้ำตาก็ไม่อาจห้ามช่างง่ายดาย
ที่สุดแล้วฉัยแพ้พ่ายให้กับใจ
ผ่านมานานเท่าไหร่ก็ยังรัก
แม้วันนี้เขาจักมีคนใหม่
เรื่องของเราเป็นอดีตแม้เข้าใจ
แต่ก็ยังหลั่งไหลซึ่งน้ำตา
ใช่ฉันเคยพูดเอาไว้ในวันนั้น
ว่าจะไม่มีวันปรารถนา
ขอร้องเขาให้คืนย้อนมา
วันนี้ก็ยังยืนยันว่าไม่เปลี่ยนใจ
แม้อยากให้เธอกลับมาใจแทบขาด
แต่ก็มิอาจทำอย่างไรได้
เข้าใจดีวันนี้เธอมีใคร
ระหว่างเราไม่เหลืออะไรให้ซึ้งกัน
วันนี้ที่น้ำตามันรินไหล
เพราะคิด