บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ วสันต์กางม่านบังสองฝั่งฟ้า
ห้วงเวหาหม่นเทาดูเศร้าหมอง
ร้างแสงวันเคลื่อนขับเข้าจับจอง
ไร้แสงทองเรื่อรุ้งท่ามคุ้งธาร
ฟ้าอีกฝั่ง..คงเป็นดั่งเช่นนี้
ฝากวจีถามไถ่โปรดไขขาน
สุขฤๅเศร้าอย่างไรท่ามสายกาล
อย่าปล่อยผ่านเอื้อนเอ่ยเฉลยนัย
มวลสุมาลย์บานช่อดั่งรอช่วง
สายฝนร่วงรินรดหยาดหยดใส
ดั่งทรวงหนึ่งชื่นฉ่ำหากคำใคร
จักขานไขทุกอย่างยามห่างกัน
พรรษากาลผันมาอีกคราหนึ่ง
ม่านฟ้าจึงหม่นนานมิผ่านผัน
ทั้งเช้าสายบ่ายเย็นมิเว้นวัน
หวังดวงขวัญร้างหมองเข้าครองทรวง
สองฝั่งฟ้าแม้นห่างเหมือนอย่างเก่า
ขอสองเราแน่นแฟ้นด้วยแหนหวง
จักเติมเต็มรักของใจสองดวง
ตราบแมนสรวงโน้มฝั่งมารั้งกัน ๚ะ๛
1449
10
0
หน้าส่วนตัว
