White roses
โปรดมายืน..ข้างข้าง..บ้างได้ไหม
เพราะฉันไม่..มีใครเสริม..เติมความฝัน
เหงาเหลือเกิน..กับราตรี..ที่ยาวนาน
นอนหนาวสั่น..อยู่เยี่ยงนี้..สักกี่คืน
ไม่มีไหล่..ให้พักพิง..อิงประกบ
นั่งพิงซบ..ห่วงใยกัน..วันขมขื่น
น้ำตาหลั่ง..ด้วยหัวใจ..ไร้จุดยืน
นอนสะอื้น..ปวดร้าว..เศร้าซมซาน
เหม่อมองหา..คนสนิท..มาชิดใกล้
แผลหัวใจ..ไร้เยียวยา..มาสมาน
ชีวิตฉัน..จะมีไหม..ใครต้องการ
แสนจาบัลย์..เจ็บหนัก..รักเปลี่ยนแปร
ขาดคนมี..เมตตา..มาสงสาร
ยามไหวหวั่น..หัวใจเหน็บ..เจ็บปวดแผล
รักเหินห่าง..ขาดคนใกล้..ไว้ดูแล
คอยเทคแคร์..ยามช้ำฟก..อกระทม
ยามเหนื่อยล้า..อ่อนแอ..หรือแพ้พ่าย
ต้องเดียวดา