ผ่านความเจ็บความช้ำจำต้องฝืน และหยัดยืนสู้ผจญบนสองขา จะเผชิญกับมันพร้อมน้ำตา เพียงเพราะว่าไม่มีเธอมาชื่นชม ผ่านความเจ็บความช้ำมากี่หน ยังต้องทนกับมันวันขื่นขม ทรมานแสนเศร้าร้าวระทม และยังจมกับวันวานที่ผ่านมา ผ่านความเจ็บความช้ำทำฉันแย่ คิดถึงแต่อดีตที่มีค่า ต้องกลืนกล้ำจำฝืนกลืนน้ำตา ก็เพราะว่าวันวานนั้นหวานนัก ผ่านความเจ็บความช้ำที่ซ้ำซาก ฉุดกระชากฉันจนจมลงปลัก มีแต่ความหมองหม่นบนความรัก ไม่อาจหักห้ามใจในวันนี้