ตราชู
เจ้าจำปี
ร่างน้อยน้อยจ้อยนี้ปรานีหนอ
กรรมใดล่อลวงผลาญไล่ลาญพล่า
เหมือนเมฆคลุมคลุ้มคลั่งทุกครั้งครา
ขายมาลี,, คลี่มาลา, ร้อยมาลัย
ดอกเอ๋ย ดอกจำปีเจิดสีปลั่ง
แต่ความหวัง, คืนวันคว้างหวั่นไหว
เจ้าจำปี, นานปีก็จำไป
ทางไกลใกล้, กรรมเกณฑ์กระเวนกรุง
คืนค่ำ, ดอกจำปีรุจีเปล่ง
ค่ำคืน, ตื่นเพ่งสายตาพุ่ง
หาคนชูช่วยค้ำคอยบำรุง
หาคนมุงมุ่งมาซื้อมาลี
จำปี, กี่ปีก็จำเจ็บ
จำเหน็บ, จำหน่วงในทรวงนี่
จำปีเอ๋ยชีพช้ำดอกจำปี
โปรดช่วยทีถอนทุกข์ที่รุกราน
แล้วสัตว์ถ่อยก็สะเทื้อนสะทุกถนน
ร้องคำรณเร่งห้ำระห่ำประหาร
ทับร่างเจ้าจำปีจนวายปราณ
โดยดวงมาลย์ยังประคองแนบสองมือ
จำปี, ไม่จบปีก็จำป่น
ไ