ลานดาวเบื้องบนฟากฟ้าอยู่แสนไกล เป็นลานแสงระยับจับจิตผู้ผินหามอง เป็นลานดาวยามมืดมนเดือนดับลับฟ้า มองทอดสายตาไปยังฟ้าเงามืดยังมี แสงเงินพริบพริบอยู่ลิบตาบนฟากฟ้า ยื่นมองย้อนอดีตที่ผ่านไปใจยังหวน นึกคำนวนเรื่องราวพันความตามเก็บ มีทั้งเจ็บทั้งใจเร่งร่าอวดสายตาที่ผ่าน