พิกุลทอง
ขอบฟ้า กว้างใหญ่ ใจเหงา
ตัวเรา ตัวเขา ห่างหาย
ความรัก นับวัน กลับกลาย
เริ่มหาย ไปจาก ความจริง
แม้ขอบฟ้า กว้างใหญ่ หากใจมั่น
เราสองคน จะฝ่าฟัน มันไปได้
ขอให้เชื่อ พี่เถิด อย่าฟูมฟาย
ถึงยังไง พี่ก็รัก เจ้าผู้เดียว
ดอกไม้ ริมทาง ข้างถนน
ถูกคน เด็ดดม แล้วทิ้งขว้าง
ถูกคน เหยียบย่ำ ไปตามทาง
โดนทิ้งขว้าง โดยไม่มี ใครเหลียวแล
สงสาร ดอกไม้ ข้างถนน
ที่ถูกคน เด็ดดม แล้วทิ้งขว้าง
ใครหนอใคร ช่างใจร้าย กับแม่นาง
หากอ้างว้าง มาอยู่นี่ กับพี่ยา
สงสาร ทำไม กับดอกไม้
แค่ถูกทิ้ง เอาไว้ ก็เท่านั้น
ไม่นานหรอก พี่ยา ในสักวัน
ดอกไม้อย่างฉัน จะกลับดี โดยไม่มีเธอ
ขอโทษ ดอกไม้ ดอกนั้น
ที่
9
1
0
หน้าส่วนตัว
