๏ ผ่านเรื่องราวมากมายหลายปมเงื่อน บ้างย้ำเตือนเฉือนใจเลือดไหลหลั่ง บ้างจำจดหมดสิ้นจวบจินต์พัง บ้างคลุ้มคลั่งบ้างนึกเพื่อตรึกตรอง หลากผู้คนผ่านทางล้วนต่างหมาย หมื่นแสนรายก้าวย่างอย่างผยอง หนึ่งในนั้นปลดหวังลงวางกอง หนึ่งนั้นครองปองฝันอันงดงาม ผ่านรักชังโศกเศร้าคละเคล้าจิต แม้นชีวิตล่วงเลยมิเคยถาม- ถึงฝั่งฝันวันไหนไม่ติดตาม ทุกโมงยามเพียงกระดาษวาดเวลา หลับเพื่อตื่นฟื้นตนอยู่บนโลก จะเศร้าโศก-สุขสันต์ฤๅหรรษา เพียงบทหนึ่งซึ่งอาบฉาบมายา ด้วยรู้ว่าโลกร้างที่วางใจ ๚ะ๛