ลูกกลิ้ง
แค่เพียงเราสมมุติหยุดคบกัน
คงทำให้หนาวสั่นจนหวั่นไหว
หากความจริงทั้งสองต้องห่างไกล
ร้าวทรวงในใจนั้นพลันระทม
ขาดเธอไปไม่ได้ใจสารภาพ
ฉันคงอาบน้ำตาพาขื่นขม
เคยใกล้กันพลันไกลให้ตรอมตรม
ยากจะข่มดวงจิตคิดห่างกัน
เมื่อความรักหนักแน่นสี่ห้องใจ
จึงอ่อนไหวให้เผลอเพ้อใฝ่ฝัน
จากเป็นเพื่อนเลื่อนปลูกเป็นผูกพัน
เพราะมีกันกลั่นรักษ์ด้วยภักดี
อยากอยู่ใกล้ให้ชิดมิคิดห่าง
อย่าปล่อยร้างทางไปได้หน่ายหนี
ด้วยความรักหนักแน่นเท่าชีวี
หากคนดีมีไกลใจขาดรอน
อย่าสมมุติหยุดให้ใจรักกัน
ด้วยใฝ่ฝันมั่นคงตรงเคียงหมอน
ขอได้อยู่คู่ไปไร้จากจร
มาอ้อนวอนก่อนเธอเผลอห่างไกล
หากสิ่งใดให้เธอเจอผ่านม