วันนี้เดินมาถึงซึ่งทางแยก เป็นทางแปลกไม่คุ้นในความคิด มองข้างหน้าสดใสไม่สนิท ฤๅมืดมิดน่ากลัวสลัวเงา จะก้าวเดินทางซ้ายก็ไม่กล้า จะพุ่งไปข้างหน้าเสียวสันหลัง จะก้าวไปข้างขวาน่ากลัวจัง ฤๅจะถอยกลับหลังลองอีกที เหลียวมองหาผู้คนร่วมทางฝัน มาจูงมือไปด้วยกันสร้างฝันสวย ก้าวมุ่งไปข้างหน้าฟ้าอำนวย กุศลช่วยคงรอดปลอดภัยดี เธอยื่นมาออกมาท้าให้จับ พอฉันยื่นมือรับเธอกลับหนี ได้โปรดเถิดเธอจ๋าโปรดปราณี ตรงแยกนี้แยกฝันฉันรอเธอ