สายรุ้ง
ยี่สิบเจ็ดเมษามาบรรจบ
เป็นวันครบหนึ่งปีบุญศรีหนา
เกิดมาแล้วล่วงกาลผ่านเวลา
ยี่สิบหกวัสสาหนาคนดี
เกิดมานานผ่านกาลมาก็มาก
ทนลำบากเพราะรักการศึกษา
จนมาเป็นลูกช้างปีสี่ห้า
ด้วยหวังจะศึกษาพุทธธรรม
ถึงเป็นหญิงยุคใหม่วัยยังเด็ก
เป็นหญิงเหล็กกว่าเด็กทั้งหลายหนา
ชอบแต่งตัวปอนปอนตลอดมา
ชอบกินเมี่ยงด้วยหนายอดยาใจ
ยี่สิบหกปีแล้วอย่าใจร้อน
จะแสนงอนเหมือนก่อนมิได้หนา
เพราะแสนงอนมันร้อนที่นัยตา
เดี๋ยวก็วัยชราจามาเยือน
ชีวิตเราล่วงก้าวไปตามกาล
ไม่มีวันจะหวนกลับคืนได้
ขอให้เราหมั่นสร้างความดีไว้
แล้วรักษามันให้อยู่นานนาน
เพียงเท่านี้วันที่ยี่สิบเจ็ด
คงเป็นเหตุความดีเหล่านี่หนา
ท
1411
3
0
หน้าส่วนตัว
