ตราชู
ตั้งตารอ
ลมฝนร่ำฉ่ำโรยมารวยรื่น
เมื่อวันคืนเมฆาโปรยฟ้าขาว
เฝ้าคิดครุ่นวุ่นครวญปั่นป่วนคราว
คำนึงหนาวไกลน้องผู้ผ่องนวล
พี่มันหนุ่มอยู่นานานช้านัก
ไร้ยศศักดิ์ทรัพย์ส่ำเศร้ากำสรวล
เจ้าสินเปรมทรัพย์แปล้ทำแปรปรวน
หัวร่อร่วนแรมร้างห่างบ้านเรา
เจ้าฟังแต่เพลงสตริงไม่นิ่งตรึก
พี่ระทึกเพลงลูกทุ่งไม่รู้เท่า
เจ้าเสียเงินเสริมงามหลงตามเงา
เติมแต่งเข้าให้ขำดูสำคัญ
พี่ก็งามแบบง่ายง่ายอย่างชายโง่
เจ้าจึงโห่ฮาเฮทำเหหัน
เจ้าดูโทรทัศน์ทีพี่ไม่ทัน
เพลินจำนรรจ์จ้อหนังฝรั่งเนือง
พี่บันเทิงหนังไทยด้วยใจเที่ยง
หมดสิทธิ์เรียงหน้าหรูไม่รู้เรื่อง
เจ้ากินแมคมากมีกันเกลื่อนเมือง
พี่ไม่เปลืองเ
909
1
0
หน้าส่วนตัว
