อัลมิตรา
..๏ เงาโศกแผ่ปกครึ้ม..........คราวคืน
ลมพัดผ่านดังขืน..................กิ่งไว้
โยกคลอนอ่อนเอนฝืน..........ใบระบัด
จนดอกร่วงโลมไล้.................ภาคพื้นธรณี ๚
..๏ วิเวกอีกว้าเหว่..................เดียวดาย
ยามดอกโศกเรี่ยราย..............เกลื่อนต้น
เพียงซากเหี่ยวเกินหมาย........ดอมกลิ่น
ให้หม่นหมองเกินพ้น..............โศกเศร้าแสบทรวง ๚
..๏ ลมพัดกรายผ่ายพริ้ว.........ปลิวไสว
ก้านกิ่งกวัดแกว่งไกว..............โยกย้าย
โอ้อกคร่ำครวญใด..................เกินกล่าว
ยามโศกเยือนโศกคล้าย..........ยิ่งย้ำความขม ๚
..๏ หมายหอมดอมเด็ดให้.......คลายตรม
ไยมิอาจต้านลม.............
1451
10
0
หน้าส่วนตัว
