ร้อยฝัน
ฉันไม่รู้ มันเริ่ม จากตรงไหน
รู้แค่ใจ รักเธอ เสมอมั่น
ยิ่งวันผ่าน เวียนไป ใจผูกพัน
ไม่อาจสรร หาคำใด มาเอ่ยความ
ก่อนเป็นเพื่อน รักใคร่ มิได้คิด
แม้สักนิด ไม่เคย เอ่ยปากถาม
แค่เห็นเธอ หน้าเศร้า ก็เหงาตาม
เป็นสุขยาม เธอยิ้ม ยิ่งอิ่มใจ
แต่ดูเหมือน ยิ่งคุ้นเคย ยิ่งเลยห่าง
หมดหนทาง ให้เธอ เผลอรักได้
เธอมองฉัน เป็นเพื่อน ตลอดไป
ต้องทนช้ำ ร่ำไห้ เพียงลำพัง
จนวันนี้ ฉันรู้ซึ้ง ถึงทางรัก
แต่สุดหัก ห้ามจิต ที่คิดหวัง
อยากยื้อยุด ฉุดไว้ ให้จีรัง
แต่รักยัง ลอยหาย กับสายลม
จะทนอยู่ ต่อไป อย่างไรเล่า
ในเมื่อเขา ไม่สน ทนขื่นขม
ต
หน้าส่วนตัว
1282
3
0
