นิติ
ทิ้งฉันไว้ตรงทางสะพานขาด
สุดอนาถดั่งสาดมีดกรีดใจฉัน
ไปกับใครใหม่แต่เธอเพ้อสัมพันธ์
ลืมคืนวันอันอุ่นอกกกหัวใจ
ปล่อยกันไว้ไม่ตายได้สาหัส
คล้ายหมากัดฉวัดเฉวียนเฆี่ยนใส่
สะพานขาดยังขาดรักปักให้
ทำอย่างไรใจโทรมโหมทำ
โดดสะพานให้แหลกลาญดีไหม
ถึงอยู่ไปใจคงระส่ายระส่ำ
เกลียดตัวเองนักใครเตือนมิเชือนจำ
มาระกำช้ำชั่วตัวจัญไร
สะพานขาดแต่ใจยังไม่ขาด
มิขยาดจะวาดฝันสว่างไสว
ผิดเป็นครูพลั่งเป็นเพื่อนมาเตือนใจ
คงต้องไปข้ามไปข้ามสะพาน
ใจตระหนักว่ารักน่าตระหนก
จึงพ้อพกพบอุปสรรคยักษ์หาญ
คอยบีบคั้นปั้นมีดกรีดประจาน
จึงทัดทานต้านแก้แล่ความจริง
จึงไต่เชือกเถือกถางข้ามสะพาน
เวลานานมิเสียกาลไปทุกสิ