พี่ดอกแก้ว
ที่ยืนอยู่ตรงนั้นคือฉันหรือ
แววตาทื่อไร้ประกายไม่ฉายแสง
เหมือนคนใกล้สิ้นชีพเริ่มโรยแรง
ริมฝีปากแตกแห้งเหมือนเลือดซึม
ที่ยืนอยู่ตรงนั้นฉันใช่ไหม
ทอดอาลัยไฟหรี่มีแต่ขรึม
บางครั้งคราวส่งเสียงบ่นงำงึม
พูดพำพึมซ้ำความย้ำถามตน
ที่ยืนอยู่ตรงนั้นคือฉันหรือ
หูอึงอื้อสดับเสียงสับสน
สิ้นความชัดขัดข้องหมองกมล
ดูเหมือนคนย่อยยับกับชะตา
ที่ยืนอยู่ตรงนั้นฉันใช่ไหม
แต่เหมือนใครมาแทรกแปลกนักหนา
ความทรุดโทรมของใจหลั่งไหลมา
สู่พักตราฟ้องชัดวัดถึงใจ
ที่ตรงนั้นฉันเคยยืนอย่างชื่นจิต
ปวงความคิดพลังสะพรั่งไหล
ไฟต่อสู้โชนฉายประกายไฟ
เรื่องเล็กใหญ่ไม่ท้อขอเสี่ยงทำ
ที่ตรง
1723
29
0
หน้าส่วนตัว
