ไผ่ดำ
...ตั้งแต่วัน แรกพบเธอ ใจเผลอรัก
แจ้งประจักษ์ ยามอยู่ใกล้ ใจหวั่นหวิว
ดุจเมฆน้อย ลอยตามลม โหมพัดปลิว
ให้ลอยลิ่ว หวิวไหว คล้ายถูกมนต์
...ด้วยฉันยัง ไม่เคย ได้สัมผัส
ไล้โลมรัด ความรัก เลยสักหน
ครั้งนี้ใจ ฉันมัน สั่นเหลือทน
หรือคงโดน เบื้องบนทำ กำหนดมา
...เทพองค์ใด พระทัยดี มีรักแจก
ดูแปลก..แปลก ไม่เอา กลัวเสียท่า
ท่านก็จัด ให้ลอง ครองชีวา
อยู่ต่อมา ไม่นาน ต้องซานทรม
...ด้วยเธอที่ ท่านจัดมา มีเจ้าของ
ใจฉันต้อง ช้ำหนัก รักขื่นขม
อนาคต คงอกหัก พรากเชยชม
ต้องตรอมตรม ด้วยเธอมี ที่หมายปอง
...นาทีแรก ถ้าฉันรู้ เป็นแบบนี้
ฉันคงหนี ไม่รับมา ให้ใจหมอง
วันนี้ฉัน พลาดท่า น้ำตานอง