แก้วประเสริฐ
สร้อยฤดี
หญิงว่างามยามหวานปานมธุรส
ยิ่งช้อยชดหยดย้อยดุจพลอยไสว
ระรื่นถ้อยร้อยวจีเปรมปรีดิ์ใจ
พรั่นฤทัยพานพบประสบเจอ
หอมระรินกลิ่นซ่านกระสันผนึก
แฝงสิ่งตรึกนึกไว้หวั่นใจเสมอ
วาบหวามซึ้งพึงพิศจนจิตละเมอ
คิดเคียงเธอเพ้อกรุ่นยากจุนเจือ
เขาว่าหญิงยิงเรือเหนือกว่าสิงห์
ร้ายเสียจริงกว่าสิงห์กระทิงเสือ
ยามโกรธสาดน้ำกรดแล้วรดเกลือ
ยากจะเหลือคืนได้แทบวายปราณ
พอยิ่งพิศคิดรำพึงคนึงวิจิตร
หวั่นไหวจิตวิปริตจนคิดหาญ
ล้วนหลงรูปประทินหอมสู่ย้อมกาล
นั่งเคียงกันหวั่นไหวเข้าในฤดี
โอ้เทพธิดาวรวิหารอันศักดิ์สิทธิ์
ใยประดิษฐ์จิตโน้มถึงโฉมศรี
เ
หน้าส่วนตัว
1116
24
0
