ใกล้แค่เอื้อม แค่นั้นมันยากนัก หากจะรักเพียงข้างเวิ้งว้างเหงา อย่ารักเลยดีกว่าใจบางเบา รักของเราห่างกันแค่ก้าวเดียว ฉันน่ะหรือฉันคนนี้ที่ไม่รัก คงใช่นักถ้าไม่แน่ไม่แลเหลียว เธอสิเธอที่ไม่เคยเลยครั้งเดียว ทิ้งฉันให้เปล่าเปลี่ยวรอคอย อยู่ใกล้กันแค่ก้าวปวดร้าวนัก เฝ้ารอรักอยู่เสมอไม่ท้อถอย เพียงคนเดียวรักเดียวที่รอคอย ดูล่องลอยรักเธอเพ้อพร่ำใจ เธอรั้งรออะไรอยู่อยากรู้นัก ฉันก็เฝ้าละเมอรักไม่หักหาย อย่างรู้บางอย่างค้างคาใจ เธอเว้นก้าวเดียวเอาไว้...ไว้ให้ใครกัน