แก้วนีดา
กรุ่นกลิ่นสบู่บางเบาจากกายเธอ
มันแสนคุ้นเคยเสมอในวัยเยาว์
เด็กชายหญิงเล่นน้ำไม่เปลี่ยวเหงา
ท่าน้ำหน้าบ้านหลังเก่าเราคุ้นเคย
ในวันนี้ประตูมิตรภาพเปลี่ยนใหม่
เรายังคงห่วงใยให้กันเสมอ
จากเด็กน้อยคลายเป็นฉันและเธอ
มาพบเจออีกคราท่าน้ำเดิม
ในความแปลกหน้าของชายหญิง
ยังคงมีบางสิ่งไม่เปลี่ยนผัน
คือลำน้ำในคลองสายเก่านั้น
ยังมีรอยอดีตที่ผูกพันมั่นคง
จากสิ่งแตกต่างทำให้ห่างกันไป
ต่างคนเดินทางไกลไล่ล่าฝัน
บนเส้นทางที่มุ่งมั่นพร้อมฝ่าฟัน
ปลายทางเดียวกันคือ
วันรับปริญญา
ในความแปลกหน้า
ที่ไม่แปลก
ต่างคนแลกความฝันกันได้มา
หอมกลิ่นกรุ่นคนรุ่นใหม่ใบปริญญา
กลับมาพบกันอีกครา
ท่าน้ำเดิม