ฉันลอยละล่องท่ามท้องฟ้าสีฟ้า .. อันดารดาษด้วยอัญมณี .. แห่งท้องนภา .. ที่ทอระยิบระยับท่ามกลางแสงตะวัน .. ท่ามท้องฟ้าสีฟ้า .. อัศจรรย์นัก .. สายลมระเรื่อยพริ้วแผ่ว .. ไล้ลู่ปลายเส้นผมบนแผ่นหลัง .. ดอกไม้โอนอ่อนไหวเอน .. ปลายกลีบอันอ่อนนุ่มสัมผัสความอบอุ่นแห่งสายลม .. ความอบอุ่นอันแสนอ่อนหวาน .. ผสานกลิ่นหอมกรุ่นแห่งกลีบดอกไม้ .. ฉันหลงอยู่แห่งหนใดกันหนอ? .. สรวงสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ใด .. เนรมิตความอ่อนนุ่มแผ่วเบาเฉกนี้ .. ให้แก่ดวงใจอันหยาบกร้าน .. ฉันหลงอยู่แห่งหนใดกันหนอ? ..
1265
6
0
หน้าส่วนตัว
