ดอกไม้หอมชื่นโชย ปลิดกลีบโปรยให้ชื่นชม หอมออกที่ดอกพรม ลอดกุญชรสะอ้อนชาย อิงแอบเพื่อแนบข้าง ปลดใจวางไม่ห่างหาย ขอพัก ณ ใจกาย เอื้อนเอ่ยปลายสายสำเนียง เอียงแก้มให้แนบชิด คางต่อติดชำมะเลียง กลิ่นหอมก็โปรยเคียง ณ ยามเช้าเจ้าแมวเซา ง่วงงุนและซุนซบ ยินเสียงขบฟันเบาเบา หลับผล๋อยและคอยเฝ้า จูบยามเช้าที่แก้มนวล ไออุ่นจากอกแฝง ยากจะแปลงเมื่อรัญจวน มือใหญ่กุมมือชวน มือน้องน้อยก็คอยตาม เสียงนกก็วกแว่ว ฤาเจื้อยแจ้วเพื่อแว่วถาม เช้า