ฝอยฝนโปรยปลิวละลิ่วหล่น ฟากฟ้ามืดหม่นดุจดังด่าว ลมรอนเหน็บหนาวกู่เกรียวกราว ใจเจ็บแยกยาวเหมือนมอดม้วย ดึกดื่นทุกข์ท่วมโศกศัลย์เศร้า หงอยเหงากรายใกล้ปกปิดป่วย สุ้มเสียงฝนแฝงร้าวระรวย ช่างช่วยทบทุกข์เวิ้งวุ่นว้าง ฝนฝากเสียงเศร้าปวดป่วนปร่า หวนหาไออุ่นคิดคลอข้าง ฝนฟ้าชุ่มฉ่ำทั่วทุกทาง ไยย่ำจิตจางร้าวระราน ฟากฟ้าแปรเปลี่ยนนิ่งนึกหนัก ทุกข์ทักเยี่ยมเยือนฮึกเหิมหาญ จิตเจ็บชอกช้ำลุกลนลาน ปวดปานขาดขัยจ่อมจมจินต์
954
2
0
หน้าส่วนตัว
