White roses
คืนหนึ่งฉัน..นั่งนับดาว..พราวระยิบ
พร่างกระพริบ..จับขอบฟ้า..นภาใส
โน่นก็พราว..นี่ระยับ..ประทับใจ
ราตรีมืด..สว่างไสว..ไม่ไร้ดาว
เจ้าทอแสง..พรายเพริศ..บรรเจิดหล้า
แม้สายลม..สะบัดมา..พาใจหนาว
ฝนกระหน่ำ..กรรโชก..ดูโกรกกราว
เจ้ายังพราว..ยังพร่าง..สว่างไกล
ในคืนนั้น..ฉันพลัน..เห็นดาวร่วง
ช้ำในทรวง..สุดทน..จนหวั่นไหว
ดูซิดาว!..ยังลาลับ..ดับมืดไป
ทิ้งฟากฟ้า..ให้อาลัย.." ไม่แน่นอน "
จะเอาแน่..อะไร..ในความรัก
แทบกระอัก..ช้ำชอก..รักยอกย้อน
ชีวิตเคย..สดใส..ใกล้ดับรอน
เพราะรักซ้อน..ซ่อนรัก..หนักอุรา
อยากให้รัก..เช่นดาวฤกษ์..เบิกฟ้าใส
ส่องฤทัย..ไสวสว่าง..ดังปรารถนา
ไม่มีวัน.